ﺷﺐ ﻛﻪ ﺷﺪ، ﺗﺎﺭﯼ ﺑﯿﺎﻭﺭ؛ ﯾﻚ ﺑﻐﻞ ﺁﻭﺍﺯ ﻫﻢ
يكشنبه, ۲۴ اسفند ۱۳۹۳، ۱۱:۰۹ ب.ظ
ﺷﺐ ﻛﻪ ﺷﺪ، ﺗﺎﺭﯼ ﺑﯿﺎﻭﺭ؛ ﯾﻚ ﺑﻐﻞ ﺁﻭﺍﺯ ﻫﻢ
ﺷﻮﺭِ ﺗﺤﺮﯾﺮ "ﺑﻨﺎﻥ" ﺭﺍ ﭘﻨﺠﻪﯼ "ﺷﻬﻨﺎﺯ" ﻫﻢ
ﺷﺐ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺳُﮑﺮ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﺯﻧﺪ
ﺍﺯ ﺧُﻢ ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ
ﺷﺐ ﻛﻪ ﺷﺪ، ﺁﻭﺍﺯﯼ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺷﻤﺲﺍﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮشست
ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﯾﺎﺭﯼ ﻛﻨﺪ، ﺭﻗﺼﯽ ﺷﻠﻨﮓ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻫﻢ
ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﺸﺐ ﺍﺯ ﺣﺼﺎﺭ ﺗَﻨﮓ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭﺍﺭﻫﯽ
ﻧﺸﺌﻪﯼ ﻗﻮﻧﯿﻪ ﺑﺎﺷﯽ، ﺗﺸﻨﻪﯼ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻫﻢ
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﺍﺳﻔﻨﺪ ﻣﺴﺘﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻦ ﻋﺎﻗﻞ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﻫﻢ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﯾﻚ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺑﮕﺮﯾﺰﻡ، ﻭﻟﯽ
ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺗﻜﺮﺍﺭ ﻣﯽﺷﺪ، ﺩﺭ ﺻﺪﺍﯼ ﺳﺎﺯ ﻫﻢ
ﻣﺴﺘﯽ ﻧﺎﻣﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﻘﻞ ﺍﺯ ﺳﺮﻡ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ
ﮐﻪ ﻫﺮﺍﺳﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﭘﺮ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻫﻢ
ﺻﺒﺢ ﺁﻣﺪ، ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﯿﺰﻡ ﺑﺒﺨﺶ
ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺁﻣﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﮕﯿﺮﺩ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ
آرش شفاعی
۹۳/۱۲/۲۴