هم‌قافیه با باران

ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺑﯽ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﻨﯿﻦ ﺯﺧﻢ ﺍﻧﺰﻭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ

ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﻧﻤﮏ ﮔﯿﺮﻡ

ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﺕ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ

ﭼﻪ ﺯﺧﻢ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﺨﻮﺭﺩﻡ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﻔﺖ ﺍﻣﺎ

ﮐﺴﯽ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﺯﺧﻢ ﺍﺯ ﮐﻪ ، ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ

ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﻋﯿﻨﮏ ﻭ ﮐﯿﻒ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺧﺴﺘﻪ

ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻣﺖ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺳﺨﺖ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ

:- ‏« ﺳﻼﻡ ﺧﺎﻧﻢ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﻭ ﮐﻮﭼﮏﻣﻦ...‏»

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﻮﻝ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﯾﺰﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ

ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺩﻡ

ﻗﺒﻮﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ


ﻓﻬﯿﻤﻪ ﻧﻈﺮﯼ

۹۳/۰۷/۰۳
هم قافیه با باران

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
هم قافیه با باران