ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺑﯽ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ
پنجشنبه, ۳ مهر ۱۳۹۳، ۰۳:۳۲ ب.ظ
ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺑﯽ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭼﻨﯿﻦ ﺯﺧﻢ ﺍﻧﺰﻭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻭ ﻧﻤﮏ ﮔﯿﺮﻡ
ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﺕ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﭼﻪ ﺯﺧﻢ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﺨﻮﺭﺩﻡ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﻔﺖ ﺍﻣﺎ
ﮐﺴﯽ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﺯﺧﻢ ﺍﺯ ﮐﻪ ، ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﻋﯿﻨﮏ ﻭ ﮐﯿﻒ ﻭ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺧﺴﺘﻪ
ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻣﺖ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺳﺨﺖ ﺟﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ
:- « ﺳﻼﻡ ﺧﺎﻧﻢ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺧﻮﺏ ﻭ ﮐﻮﭼﮏﻣﻦ...»
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﻮﻝ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﯾﺰﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﻣﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺩﻡ
ﻗﺒﻮﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﭘﺸﺖ ﭘﺎ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﻓﻬﯿﻤﻪ ﻧﻈﺮﯼ
۹۳/۰۷/۰۳